تفریحاتی هم هست به اسم "تفریحات وحدتی". مثل کوه، دشت، بیابون. بری جایی که کمتر کثرتی وجود داره، به آسمانی نگاه کنی که کثرتی توش نیست، جایی که کسی نیست، آدم نیست، ماشین نیست. این مورد رو حتماً توی برنامه سال 98 بذارید.
حاشیه:
مادر همسرم میگن: وصیت میکنم به هر کدوم از بچهها و عروسها و داماد و نوههام که پیادهروی نمیکنن هیچی از مال دنیا ندن :) پیادهروی تأثیرات عجیب و غیرقابل انکاری داره. اصلاً گفتنی نیست. حتماً به طور منظم توی برنامه بیارید و تیکِ انجام شدنِ هر روزهش رو ببینید و کیف کنید.
درباره این سایت